Opgegroeid in goede huiselijke sfeer besloten zijn ouders hem bewust naar een Christelijke basisschool te sturen, waar hij het 7 jaar heeft uitgehouden. Christelijk, niet omdat ze hem zo wouden opvoeden, maar omdat ze hem de vrijheid wilde geven om zelf te kunnen kiezen of het geloof hem aansprak of niet. Uiteindelijk is het niet meer geworden dan een item om over te discussiëren met gelovigen, een groep waar hij nooit toe zou gaan behoren. Door het sneuvelen van afspraken bij een reorganisatie in de school zagen zijn ouders het niet langer zitten hem op die basisschool te houden en ging hij naar een andere basisschool. Een basisschool met een goede naam en reeds enkele jaren ervaring met het lesgeven aan kinderen zoals Marc, gezien het feit dat het broertje van Marc al enkele jaren op die school zat. Ondanks dat Marc groep 7 op de eerste basisschool af had gemaakt, moest hij toch zijn eerste jaar op de nieuwe basisschool beginnen in groep 7. De eerste basisschool had een leerachterstand bij alle leerlingen gezien de grote verscheidenheid in Nationaliteiten. (citaat van een van de leraressen op de eerste basisschool:“Jullie krijgen geen Engels, het grootste deel van de klas kan nog niet eens normaal Nederlands”)

De twee jaar die Marc op die basisschool heeft gehad ervaart hij nog steeds als een van de beste tijden van zijn leven. Een hechte klas waar iedereen voor elkaar op kwam en iedereen werd geaccepteerd, was zelfs voor de leraren uniek en ongekend. Een klas als zijne is nooit meer tegengekomen, vertelde een leraar die Marc later nog sprak.

Helaas komt na groep 8 toch echt een einde aan de basisschool, en de leerlingen gaan, stuk voor stuk, met goede Cito scores naar de middelbare. Sommige kunnen naar VWO, of zelfs hoger, en de rest kan zonder problemen worden aangenomen op Mavo of Havo.

Marc had ook Havo of VWO kunnen doen, maar kreeg het advies dat niet te doen. Marc had namelijk een bloedhekel aan leren, en Mavo zou hij eventueel met zijn ogen bijna dicht kunnen doorwandelen. Hij had gelijk, maar aan de andere kant zo enorm fout…

De leraar had geen rekening gehouden met de aard van Marc, en dat kon hij ook niet weten.

Marc had een nog grotere hekel aan leren dan de directeur en tevens leraar van groep 8 van de basisschool had kunnen weten. Bij Marc stroomt bloed van minstens 2 generaties timmermannen of soortgelijk door zijn aderen. Marc ging Mavo doen, op een school waar iedereen de duim voor opstak en die leerlingen trok door disco avonden te geven voor leerlingen die de basisschool gingen verlaten. Maar Marc ging zich daar niet thuis voelen. Verre van zelfs. Marc bleek al snel een jongen van de praktijk, en Mavo met maar 2 uurtjes praktijk gerichte lessen was niet genoeg. Leren, huiswerk? Werd niet gedaan. Eerste jaar net aan gered, maar toen begon het tweede jaar en het ging berg afwaarts. Beide jaren heeft Marc vaak bij de conrector gezeten, een soort onderdirecteur, waar er meerdere van waren. Veel strafwerk gehad omdat Marc om een of andere reden zich niet kon gedragen. Lessen boeide hem niet. Deze school was niet zijn ding, op de lessen Techniek na, waar veel werd gewerkt met hout, en je handen. Het was al snel duidelijk dat Marc het niet zou redden op deze school en naar een andere school zou moeten. Dat was echter een probleem. Met 2 van de 3 rapporten al achter de rug moest er een fatsoenlijk eindrapport zijn om toegelaten te worden op de school van zijn keuze, een VMBO school op zijn niveau, maar met veel meer praktijk. Leren voor dat doel was aan hem wel besteed, en na 2 jaar zonder al te veel problemen verliet Marc die school, met goede cijfers en een diploma. Daarmee werd hij toegelaten bij een baas en school, waar hij 2 jaar heeft gewerkt zolang hij op school zat en daarna nog een jaar heeft mogen werken nadat hij zijn MBO diploma had gehaald. Daarna door werktekort ontslagen waarna hij sinds jaar en dag bij een ander bedrijf werkt.

< Vorige: Over Marc | Volgende: Liefdesleven >